Η συντόμευση για μονάδα SSD (ή δίσκο στερεάς κατάστασης, αν και δεν χρησιμοποιεί μηχανισμό δίσκου), ένα SSD είναι ένα μέσο αποθήκευσης που χρησιμοποιεί μη πτητική μνήμη ως μέσο κράτησης και πρόσβασης σε δεδομένα. Σε αντίθεση με έναν σκληρό δίσκο, ένα SSD δεν έχει κινούμενα μέρη, τα οποία του προσφέρουν πλεονεκτήματα όπως ταχύτερος χρόνος πρόσβασης, αθόρυβη λειτουργία, υψηλότερη αξιοπιστία και χαμηλότερη κατανάλωση ενέργειας. Η εικόνα δείχνει ένα παράδειγμα ενός SSD από το Crucial.

Καθώς το κόστος έχει μειωθεί, τα SSDs έχουν καταστεί κατάλληλες αντικαταστάσεις για έναν τυπικό σκληρό δίσκο τόσο σε επιτραπέζιους υπολογιστές όσο και σε φορητούς υπολογιστές. Τα SSD είναι επίσης μια εξαιρετική λύση για netbooks, nettops και άλλες εφαρμογές που δεν απαιτούν μεγάλη αποθήκευση.

Σημείωση: Παρόλο που ένα SSD χρησιμοποιεί μνήμη flash, δεν πρέπει να συγχέεται με μια μονάδα USB άλμα ή το Adobe Flash.

Ιστορία της SSD

Το πρώτο SSD τέθηκε σε εφαρμογή τη δεκαετία του 1970 και του 1980 για χρήση στους υπερυπολογιστές της IBM. Από τότε έχουν βελτιωθεί δραστικά και προσφέρουν χωρητικότητα αποθήκευσης άνω των 2 TB για οικιακούς υπολογιστές.

• Ιστορικό σκληρού δίσκου υπολογιστή.
• Ιστορικό αποθήκευσης δεδομένων υπολογιστή.

Τι είδους σύνδεση χρησιμοποιούν τα SSD;

Τα SSD χρησιμοποιούν κατά κύριο λόγο τη σύνδεση SATA η οποία έχει θεωρητικό μέγιστο ρυθμό μεταφοράς 750 MB ανά δευτερόλεπτο. Ωστόσο, εμφανίζεται μια νεότερη γενιά μονάδων SSD που χρησιμοποιούν σύνδεση PCIe, προσφέροντας ταχύτητες μέχρι 1, 5 GB ανά δευτερόλεπτο.

Ακρωνύμια υπολογιστών, Όροι υλικού, Υβριδική μονάδα σκληρού δίσκου, NVMe, Συσκευή στερεάς κατάστασης, Μνήμη στερεάς κατάστασης, Συσκευή αποθήκευσης