Οι μικροπυρήνες αναπτύχθηκαν για πρώτη φορά στη δεκαετία του '80 για να επιτρέψουν την ευκολότερη επεξεργασία των υπηρεσιών, καθώς και για τον διαχωρισμό τους από τον κώδικα του πυρήνα. Ουσιαστικά, ένας microkernel είναι η ελάχιστη ποσότητα λογισμικού που χρησιμοποιείται για την υλοποίηση ενός λειτουργικού συστήματος. Αποτελούνται από λιγότερες από 10.000 γραμμές κώδικα και περιλαμβάνουν IPC (επικοινωνία μεταξύ διαδικασιών), διαχείριση χαμηλού επιπέδου διευθύνσεων διευθύνσεων και διαχείριση νήματος.

Σημείωση: Τα τυπικά λειτουργικά συστήματα αφαιρούν τα προγράμματα οδήγησης συσκευών και τα συστήματα αρχείων από το microkernel και τα εκτελούν στο χώρο χρήστη.

Πυρήνα, όρους λειτουργικού συστήματος