Οι τρεις κορυφαίοι προγραμματιστές της Go στο Google ήταν ο Robert Griesemer, ο Rob Pike και ο Ken Thompson. Ο στόχος τους ήταν να δημιουργήσουν μια γλώσσα, χαλαρά βασισμένη στη σύνταξη της γλώσσας προγραμματισμού C, η οποία θα εξαλείψει το "ξένο σκουπίδια" των γλωσσών όπως το C ++. Ως αποτέλεσμα, το Go αποφεύγει πολλά χαρακτηριστικά γνωρίσματα άλλων σύγχρονων γλωσσών, όπως η υπερφόρτωση μεθόδων και χειριστών, η αριθμητική ένδειξη και η κληρονομικότητα.
Το Go δεν είναι γλώσσα ελεύθερης μορφής: οι συμβάσεις του καθορίζουν πολλές λεπτομέρειες μορφοποίησης, συμπεριλαμβανομένου του τρόπου χρήσης των εσοχών και των διαστημάτων. Η γλώσσα απαιτεί ότι καμία από τις δηλωμένες μεταβλητές ή τις εισαγόμενες βιβλιοθήκες δεν χρησιμοποιείται και όλες οι δηλώσεις επιστροφής είναι υποχρεωτικές.
Το Go χρησιμοποιεί "εξαίρεση τύπου" σε μεταβλητές δηλώσεις: ο τύπος μεταβλητής, αντί να είναι ένα ρητό μέρος της δήλωσης δήλωσης, συνάγεται από τον ίδιο τον τύπο τιμής. Για παράδειγμα, όπου στο C μια μεταβλητή ακέραιος x θα μπορούσε να οριστεί στην τιμή 0 με τη δήλωση.
int x = 0;
Στο Go η ισοδύναμη δήλωση θα είναι:
x: = 0
Η μεταβλητή θα πληκτρολογείται ως ακέραιος με βάση την ίδια την τιμή.
Εδώ είναι το κλασικό "Hello, World!" πρόγραμμα, όπως γράφεται στο Go:
η κύρια εισαγωγή του πακέτου "fmt" func main () {fmt.Println ("Hello, World")} Γλώσσα προγραμματισμού, Προγραμματιστικοί όροι